The Book of Baruch

(1:1) et haec verba libri quae scripsit Baruch filius Neeri filius Maasei filii Sedechiae filii Sedei filii Helchiae in Babylonia (1:2) in anno quinto in septima die mensis in tempore quo ceperunt Chaldei Hierusalem et succenderunt eam igni (1:3) et legit Baruch verba libri huius ad aures Iechoniae filii Ioachim regis Iuda et ad aures universi populi venientis ad librum (1:4) et ad aures potentium filiorum regum et ad aures presbyterorum et ad aures populi a minimo usque ad magnum eorum omnium habitantium in Babylonia ad flumen Sudi (1:5) qui audientes plorabant et ieiunabant et orabant in conspectu Domini (1:6) et collegerunt pecuniam secundum quod potuit uniuscuiusque manus (1:7) et miserunt in Hierusalem ad Ioachim filium Helchiae filii Salom sacerdotem et ad sacerdotes et ad omnem populum qui inventi sunt cum eo in Hierusalem (1:8) cum acciperet vasa templi Domini quae ablata fuerant de templo revocare in terram Iuda decima die illius sivan vasa argentea quae fecit Sedechias filius Iosiae rex Iuda (1:9) posteaquam cepisset Nabuchodonosor rex Babylonum Iechoniam et principes et vinctos et potentes et populum terrae ab Hierusalem et duxit eos in Babyloniam (1:10) et dixerunt ecce misimus ad vos pecunias de quibus emite holocaustomata et tus et facite manna et offerte pro peccato ad aram Domini Dei nostri (1:11) et orate pro vita Nabuchodonosor regis Babyloniae et pro vita Balthasar filii eius ut sint dies ipsorum sicut dies caeli super terram (1:12) et det Dominus virtutem nobis et inluminet oculos nostros ut vivamus sub umbra Nabuchodonosor regis Babyloniae et sub umbra Balthasar filii eius et serviamus eis multis diebus et inveniamus gratiam in conspectu eorum (1:13) et pro nobis ipsis orate ad Dominum Deum nostrum quia peccavimus Domino Deo nostro et non est aversus furor eius a nobis usque in hunc diem (1:14) et legite librum istum quem misimus ad vos recitari in templo Domini in die sollemni et in die oportuno (1:15) et dicetis Domino Deo nostro iustitia nobis autem confusio faciei nostrae sicut dies haec omni Iuda et habitantibus in Hierusalem (1:16) regibus nostris et principibus nostris sacerdotibus nostris et prophetis nostris et patribus nostris (1:17) peccavimus ante Dominum nostrum et non credidimus diffidentes in eum (1:18) et non fuimus subiectibiles illi et non obaudivimus vocem Domini Dei nostri ut ambularemus in mandatis eius quibus dedit nobis (1:19) a die qua eduxit patres nostros de terra Aegypti usque in hunc diem eramus incredibiles ad Dominum Deum nostrum et dissipati recessimus ne audiremus vocem ipsius (1:20) et adheserunt nobis mala multa et maledictiones quae constituit Dominus Moysi servo suo qui eduxit patres nostros de terra Aegypti dare nobis terram fluentem lac et mel sicut hodierna die (1:21) et non audivimus vocem Domini Dei nostri secundum omnia verba prophetarum quos misit ad nos (1:22) et abivimus unusquisque in sensum cordis nostri maligni operari diis alienis facientes mala ante oculos Domini Dei nostri

(2:1) propter quod statuit Dominus Deus noster verbum suum quod locutus est ad nos et ad iudices nostros qui iudicaverunt in Israhel et ad reges nostros et ad principes nostros et ad omnem Israhel et Iuda (2:2) ut adduceret Dominus super nos mala magna quae non sunt facta sub caelo quemadmodum facta sunt Hierusalem secundum quae scripta sunt in lege Moysi (2:3) ut manducaret homo carnes filii sui et carnes filiae suae (2:4) et dedit illos sub manus regum omnium qui sunt in circuitu nostro in inproperium et in desolationem et in omnibus populis quo nos dispersit Dominus (2:5) et facti sumus subtus et non supra quia peccavimus Domino Deo nostro non obaudiendo vocem ipsius (2:6) Domino Deo nostro iustitia nobis autem et patribus nostris confusio faciei sicut dies haec (2:7) quae locutus est Dominus super nos omnia mala haec quae evenerunt super nos (2:8) et non sumus deprecati faciem Domini Dei nostri ut reverteremur unusquisque nostrum a viis nostris pessimis (2:9) et vigilavit Dominus in malis et adduxit ea super nos quia iustus est Dominus in omnibus operibus suis quae mandavit nobis (2:10) et non audivimus vocem ipsius ut iremus in praeceptis Domini quae dedit ante faciem nostram (2:11) et nunc Domine Deus Israhel qui eduxisti plebem tuam de terra Aegypti in manu valida et in signis et in prodigiis et in virtute tua magna et in brachio excelso et fecisti tibi nomen sicut dies iste (2:12) peccavimus impie egimus inique gessimus Domine Deus noster in omnibus iustitiis tuis (2:13) avertatur ira tua a nobis quia derelicti sumus pauci inter gentes ubi dispersisti nos (2:14) exaudi Domine preces nostras et orationes nostras et educ nos propter te et da nobis invenire gratiam ante faciem eorum qui nos abduxerunt (2:15) ut sciat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster et quia nomen tuum invocatum est super Israhel et super genus ipsius (2:16) respice Domine de domo sancta tua in nos et inclina aurem tuam et audi (2:17) aperi oculos tuos et vide quia non mortui qui sunt in inferno quorum spiritus acceptus est a visceribus suis dabunt honorem et iustificationem Domino (2:18) sed anima quae tristis est super magnitudine et incedit curva et infirmis et oculi deficientes et anima esuriens dat tibi gloriam et iustitiam Domino (2:19) quia non secundum iustitias patrum nostrorum nos fundimus misericordiam ante conspectum tuum Domine Deus noster (2:20) sed quia misisti iram tuam et furorem tuum super nos sicut locutus es in manus puerorum tuorum prophetarum dicens (2:21) sic dicit Dominus inclinate umerum vestrum et cervicem vestram et opera facite regi Babylonis et sedebitis in terra quam dedi patribus vestris (2:22) quod si autem non audieritis vocem Domini Dei vestri operari regi Babyloniae defectionem faciam de civitatibus Iuda et a foris Hierusalem (2:23) et auferam a vobis vocem iucunditatis et vocem gaudimonii et vocem sponsi et vocem sponsae et erit omnis terra sine vestigio ab inhabitantibus eam (2:24) et non audierunt vocem tuam ut operarentur regi Babyloniae et statuisti verba tua quae locutus es in manibus puerorum tuorum prophetarum ut proferrentur ossa regum nostrorum et ossa patrum nostrorum de loco suo (2:25) et ecce sunt proiecta in calore solis et in gelu noctis et mortui sunt in doloribus pessimis in fame et in gladio et in emissione (2:26) et posuisti templum in quo invocatum est nomen tuum in ipso sicut haec dies propter iniquitatem domus Israhel et domus Iuda (2:27) et fecisti in nobis Domine Deus noster secundum omnem benignitatem tuam et secundum omnem miserationem tuam illam magnam (2:28) sicut locutus es in manu pueri tui Moysi in die qua praecepisti ei scribere legem tuam coram filiis Israhel (2:29) dicens si non obaudieritis vocem meam ambitio haec magna et multa convertetur in minimo inter gentes quo ego dispergam illos (2:30) quia scio quod me non audiet populus populus est enim dura cervice et convertetur ad cor suum in terra captivitatis suae (2:31) et scient quoniam ego sum Dominus Deus eorum et dabo eis cor et audient aures (2:32) et laudabunt me in terra captivitatis suae et memores erunt nominis mei (2:33) et avertent se a dorso suo duro et a malignitatibus suis quia reminiscentur viam patrum suorum qui peccaverunt in me (2:34) et revocabo illos in terram quam iuravi patribus illorum Abraham et Isaac et Iacob et dominabuntur eius et multiplicabo eos et non minorabuntur (2:35) et statuam illis testamentum alterum sempiternum ut sim illis in Deum et ipsi erunt mihi in populum et non movebo amplius populum meum filios Israhel a terra quam dedi illis

(3:1) et nunc Domine omnipotens Deus Israhel anima in angustiis et spiritus anxius clamat ad te (3:2) audi Domine et miserere quia Deus es misericors et miserere nostri quia peccavimus ante te (3:3) quia tu sedes in sempiternum et nos peribimus in aevum (3:4) Domine omnipotens Deus Israhel audi nunc orationem mortuorum Israhel et filiorum ipsorum qui peccaverunt ante te et non audierunt vocem Domini Dei sui et adglutinata sunt nobis mala (3:5) noli meminisse iniquitates patrum nostrorum sed memento manus tuae et nominis tui in tempore isto (3:6) quia tu es Dominus Deus noster et laudabimus te Domine (3:7) quia propter hoc dedisti timorem tuum in cordibus nostris et ut invocemus nomen tuum et laudemus te in captivitate nostra quia convertemus iniquitatem patrum nostrorum qui peccaverunt ante te (3:8) et ecce nos hodie in captivitate nostra sumus quo nos dispersisti in inproperium et in maledictum et in peccatum secundum omnes iniquitates patrum nostrorum qui discesserunt a te Domine Deus noster (3:9) audi Israhel mandata vitae auribus percipite ut scias prudentiam (3:10) quid est Israhel quid est quod in terra es inimicorum (3:11) inveterasti in terra aliena coinquinatus es cum mortuis deputatus es cum descendentibus in infernum (3:12) dereliquisti fontem sapientiae (3:13) si in via Dei ambulasses habitasses in pace sempiterna (3:14) disce ubi sit prudentia ubi sit virtus ubi sit intellectus ut scias simul ubi sit longiturnitas vitae et victus ubi sit lumen oculorum et pax (3:15) quis invenit locum eius et quis intravit in thesauros eius (3:16) ubi sunt principes gentium et qui dominantur super bestias quae sunt super terram (3:17) qui in avibus caeli inludunt (3:18) qui argentum thesaurizant et aurum in quo confidebant homines et non est finis adquisitionis eorum qui argentum fabricant et solliciti sunt nec est inventio operum illorum (3:19) exterminati sunt et ad inferos descenderunt et alii loco eorum exsurrexerunt (3:20) iuvenes viderunt lumen et habitaverunt super terram viam autem disciplinae ignoraverunt (3:21) neque intellexerunt semitas eius neque filii eorum susceperunt eam a facie ipsorum longe facta est (3:22) non est audita in terra Chanaan neque visa est in Theman (3:23) filii quoque Agar qui exquirunt prudentiam quae de terra est negotiatores Merrae et Theman et fabulatores et exquisitores intellegentiae viam autem sapientiae nescierunt neque commemorati sunt semitas eius (3:24) o Israhel quam magna est domus Dei et ingens locus possessionis eius (3:25) magnus et non habet finem excelsus et inmensus (3:26) ibi fuerunt gigantes nominati illi qui ab initio fuerunt statura magna scientes bellum (3:27) non hos elegit Deus neque viam disciplinae dedit illis et perierunt (3:28) eo quod non haberent sapientiam et perierunt propter insipientiam suam (3:29) quis ascendit in caelum et accepit eam et deduxit eam de nubibus (3:30) quis transfretavit mare et invenit illam et adtulit illam super aurum electum (3:31) non est qui possit scire viam eius neque qui exquirat semitas eius (3:32) sed qui scit universa novit eam et invenit eam prudentia sua qui praeparavit terram in aeterno tempore et replevit eam pecudibus et quadrupedibus (3:33) qui emittit lumen et vadit et vocavit illud et obaudit illi in tremore (3:34) stellae autem lumen dederunt in custodiis suis et laetatae sunt (3:35) vocatae sunt et dixerunt adsumus et luxerunt ei cum iucunditate qui fecit illas (3:36) hic Deus noster non aestimabitur alius adversus eum (3:37) hic adinvenit omnem viam disciplinae et tradidit illam Iacob puero suo et Israhel dilecto suo (3:38) post haec in terris visus est et cum hominibus conversatus est

(4:1) hic liber mandatorum Dei et lex quae est in aeternum omnes qui tenent eam ad vitam qui autem dereliquerint eam in mortem (4:2) convertere Iacob et adprehende eam ambula per viam ad splendorem eius contra lumen eius (4:3) ne tradas altero gloriam tuam et dignitatem tuam genti alienae (4:4) beati sumus Israhel quoniam quae Deo placent nobis manifesta sunt (4:5) animaequior esto populus Dei memorabilis Israhel (4:6) venundati estis gentibus non in perditionem sed propter quod in ira ad iracundiam provocastis Deum traditi estis adversariis (4:7) exacerbastis enim eum qui fecit vos Deum aeternum immolantes daemoniis et non Deo (4:8) obliti autem estis eum qui nutrivit vos et contristastis nutricem vestram Hierusalem (4:9) vidit enim iracundiam a Deo venientem vobis et dixit audite confines Sion adduxit enim mihi Deus luctum magnum (4:10) vidi enim captivitatem populi mei filiorum meorum et filiarum quam superduxit illis Aeternus (4:11) nutrivi enim illos cum iucunditate dimisi autem illos cum fletu et luctu (4:12) nemo gaudeat super me viduam et desolatam a multis derelicta sum propter peccata filiorum meorum quia declinaverunt a lege Dei (4:13) iustitias autem ipsius nescierunt nec ambulaverunt per vias mandatorum Dei neque per semitas veritatis eius cum iustitia ingressi sunt (4:14) veniant confines Sion et memorentur captivitatem filiorum et filiarum mearum quam superduxit illis Aeternus (4:15) adduxit enim super illos gentem de longinquo gentem inprobam et alterius linguae (4:16) qui non sunt reveriti senem neque puerorum miserti sunt et abduxerunt dilectos viduae et a filiis unicam desolaverunt (4:17) ego autem quid possum adiuvare vos (4:18) qui enim adduxit super vos mala ipse vos eripiet de manibus inimicorum vestrorum (4:19) ambulate filii ambulate ego enim derelicta sum sola (4:20) exui me stola pacis indui autem me sacco obsecrationis et clamabo ad Altissimum in diebus meis (4:21) animaequiores estote filii clamate ad Dominum et eripiet vos de manu principum inimicorum (4:22) ego enim speravi in Aeternum salutem vestram et venit mihi gaudium a Sancto super misericordia quae veniet vobis ab Aeterno salutari nostro (4:23) emisi enim vos cum luctu et ploratu reducet autem vos mihi Deus cum gaudio et iucunditate in sempiternum (4:24) sicut enim viderunt vicinae Sion captivitatem vestram sic videbunt et in celeritate salutem vestram a Deo quae superveniet vobis cum honore magno et splendore aeterno (4:25) filii patienter sustinete iram quae supervenit vobis persecutus est enim te inimicus tuus sed cito videbis perditionem ipsius et super cervices ipsius ascendes (4:26) delicati mei ambulaverunt vias asperas ducti sunt enim ut grex direptus ab inimicis (4:27) animaequiores estote filii et proclamate ad Deum erit enim memoria vestra ab eo qui ducit vos (4:28) sicut enim fuit sensus vester ut erraretis a Deo decies tantum iterum convertentes requiretis eum (4:29) qui enim induxit vobis mala ipse rursum adducet vobis sempiternam iucunditatem cum salute vestra (4:30) animaequior esto Hierusalem exhortatur enim te qui te nominavit (4:31) nocentes parebunt qui te vexaverunt et qui gratulati sunt in tua ruina punientur (4:32) civitates quibus servierunt filii tui punietur quae accepit filios tuos (4:33) sicut enim gavisa est in tua ruina et laetata est in tuo casu sic contristabitur in sua desolatione (4:34) et amputabitur exultatio multitudinis eius et gaudimonium eius erit in luctum (4:35) ignis enim superveniet ei ab Aeterno in longiturnis diebus et habitabitur a daemoniis in multitudinem temporis (4:36) circumspice Hierusalem ad orientem et vide iucunditatem a Deo tibi venientem (4:37) ecce enim veniunt filii tui quos dimisisti dispersos veniunt collecti ab oriente usque ad occidentem in verbo Sancti gaudentes in honorem Dei

(5:1) exue te Hierusalem stola luctus et vexationis tuae et indue te decore et honore eius quae a Deo tibi est in sempiterna gloriae (5:2) circumdato te deploide a Deo iustitiae et inpone mitram capiti tuo honoris Aeterni (5:3) Deus enim ostendet splendorem suum in te omni quod sub caelo est (5:4) nominabitur enim tibi nomen tuum a Deo in sempiternum Pax iustitiae et Honor pietatis (5:5) exsurge Hierusalem et sta in excelso et circumspice ad orientem et vide collectos filios tuos ab oriente sole usque ad occidentem in verbo Sancti gaudentes Dei memoria (5:6) exierunt enim abs te pedibus ducti ab inimicis adducet autem illos Dominus ad te portatos in honorem sicut filios regni (5:7) constituit enim Deus humiliare omnem montem excelsum et rupes perennes et convalles replere in aequalitatem terrae ut ambulet Israhel diligenter in honorem Dei (5:8) obumbraverunt autem et silvae et omne lignum suavitatis Israhel mandato Dei (5:9) adducet enim Deus Israhel cum iucunditate in lumine maiestatis suae cum misericordia et iustitia quae est ab ipso

(6:1) exemplum epistulae quam misit Hieremias ad abductos captivos in Babyloniam a rege Babyloniorum ut nuntiaret illis secundum quod praeceptum est illi a Deo propter peccata quae peccastis ante Deum abducemini in Babyloniam captivi a Nabuchodonosor rege Babylonum (6:2) ingressi itaque in Babyloniam eritis illic annis plurimis et tempus longum usque ad generationes septem post hoc autem educam vos inde cum pace (6:3) nunc autem videbitis in Babylonia deos aureos et argenteos et lapideos et ligneos in umeros portari ostentantes metum gentibus (6:4) videte ergo ne et vos similes efficiamini factis alienis et metuatis et metus vos capiat in ipsis (6:5) visa itaque turba de retro et ab ante adorantes dicite in cordibus vestris tibi oportet adorari Domine (6:6) angelus autem meus vobiscum est ipse autem exquiram animas vestras (6:7) nam lingua ipsorum polita a fabro ipsa etiam inaurata et inargentata falsa sunt et non possunt loqui (6:8) et sicut virgini amanti ornamenti ita accepto auro fabricati sunt (6:9) coronas certe habent aureas super capita sua dii illorum unde subtrahent sacerdotes ab eis aurum et argentum et erogant illud in semet ipsis (6:10) dant autem et ex ipso prostitutis et meretrices ornant et iterum cum receperint illud a meretricibus ornant deos suos (6:11) hii autem non liberantur ab erugine et tinea (6:12) opertis autem illis veste purpurea extergent faciem ipsorum propter pulverem domus qui est plurimus inter eos (6:13) sceptrum autem habet ut homo sicut iudex regionis qui in se peccantem non interficit (6:14) habet etiam gladium in manu et securem se autem de bello et a latronibus non liberat unde vobis notum sit quia non sunt dii (6:15) ne ergo timueritis eos sicut enim vas hominis confractum inutile efficitur tales sunt et dii illorum (6:16) constitutis illis in domo oculi eorum pleni sunt pulvere a pedibus introeuntium (6:17) et sicut alicui qui regem offendit circumseptae sunt ianuae aut sicut ad sepulchrum adductum mortuum ita tutant sacerdotes ostia clusuris et seris ne a latronibus expolientur (6:18) lucernas accendunt illis et quidem multas ex quibus nullam videre possunt sunt autem sicut trabes in domo (6:19) corda vero eorum dicunt elingere serpentes qui de terra sunt dum comedent eos et vestimentum ipsorum et non sentiunt (6:20) nigrae fiunt facies eorum a fumo qui in domo fit (6:21) supra corpus eorum et supra caput volant noctuae et hirundines et aves etiam similiter et cattae (6:22) unde scietis quia non sunt dii ne ergo timueritis eos (6:23) aurum etiam quod habent ad speciem est nisi aliquis exterserit eruginem non fulgebunt neque enim dum conflarentur sentiebant (6:24) ex omni pretio empta sunt in quibus spiritus non est in ipsis (6:25) sine pedibus in umeris portantur ostentantes ignobilitatem suam hominibus confundantur etiam qui colunt ea (6:26) propterea si ceciderint in terram a semet ipsis non surgent neque si quis eum statuerit rectum per semet ipsum stabit sed sicut mortuis munera eorum illis adponentur (6:27) hostias illorum sacerdotes ipsorum vendunt et abutuntur similiter et mulieres eorum decerpentes neque infirmo neque mendicanti aliquid inpertiunt (6:28) de sacrificiis eorum fetae et menstruatae contingunt scientes itaque ex his quia non sunt dii ne timeatis eos (6:29) unde enim vocantur dii quia mulieres adponunt diis argenteis et aureis et ligneis (6:30) et in domibus eorum sacerdotes sedent habentes tunicas scissas et capita et barbas rasa quorum capita nuda sunt (6:31) rugiunt autem clamantes contra deos suos sicut in cena mortui (6:32) a vestimento eorum auferent sacerdotes et vestiunt uxores suas et filios suos (6:33) neque si quid mali patiantur ab aliquo neque si quid bonum poterunt retribuere neque regem constituere possunt neque auferre (6:34) similiter neque divitias dare possunt neque malum retribuere si quis illis votum voverit et non reddiderit nec hoc requirent (6:35) hominem a morte non liberant neque infimum a potentiore eripient (6:36) hominem caecum ad visum non restituent de necessitate hominem non liberabunt (6:37) viduae non miserebuntur neque orfanis benefacient (6:38) lapidibus de monte similes sunt dii illorum lignei et lapidei aurei et argentei qui autem colunt illa confundentur (6:39) quomodo ergo aestimandum est aut dicendum illos esse deos (6:40) adhuc enim ipsis Chaldeis non honorantibus ea qui cum audierint mutum non posse loqui offerent illum ad Bel postulantes ab eo loqui (6:41) quasi possint sentire qui non habent motum et ipsi cum intellexerint relinquent ea sensum enim non habent ipsi dii illorum (6:42) mulieres autem circumdatis funibus in viis sedent succendentes ossa olivarum (6:43) cum autem aliqua ex ipsis adtracta ab aliquo transeunte dormierit proximae suae exprobrat quod ea non sit digna habita sicut ipsa neque funis eius disruptus sit (6:44) omnia autem quae illis fiunt falsa sunt quomodo ergo aestimandum aut dicendum est esse illos deos (6:45) a fabris autem et ab aurificibus facta sunt nihil aliud erint nisi id quod volunt esse sacerdotes (6:46) aurifices ipsi etiam qui ea faciunt non sunt multi temporis numquid ergo possunt quae ab ipsis fabricata sunt esse dii (6:47) reliquerunt autem falsa et obprobrium postea futuris (6:48) nam cum supervenerit illis proelium et mala cogitant post se sacerdotes ubi se abscondant cum illis (6:49) quomodo ergo sentiri debeant quoniam dii sunt qui nec de bello se liberant neque de malis se eripiunt (6:50) nam cum sint lignea et inaurata et inargentata scietur postea quia falsa sunt gentibus universis et regibus quae manifestata sunt quia non sunt dii sed opera manuum hominum et nullum opus Dei in illis (6:51) unde ergo notum est quia non sunt dii sed opera manuum hominum et nullum Dei opus in ipsis est (6:52) regem regioni non suscitant neque pluviam hominibus dabunt (6:53) iudicium quoque non discernent neque regionem liberabunt ab iniuria quia nihil possunt sicut corniculae inter medium caeli et terrae (6:54) etenim cum inciderit ignis in domum deorum ligneorum aureorum et argenteorum sacerdotes quidem ipsorum fugient et liberabuntur ipsi vero sicut trabes in medio conburentur (6:55) regi autem et bello non resistent quomodo ergo aestimandum est aut recipiendum quia dii sunt (6:56) non a furibus neque a latronibus se liberabunt dii lignei et lapidei et inaurati et argentati quibus hii qui fortiores sunt (6:57) aurum et argentum et vestimentum quod operti sunt auferent illis et abibunt nec sibi auxilium ferunt (6:58) itaque melius est esse regem ostentantem virtutem suam aut vas in domo utile in quo gloriabitur qui possidet illud quam falsi dii vel ostium in domo quod custodit quae in ipsa sunt quam falsi dii (6:59) sol quidem et luna sidera cum sint splendida et emissa ad utilitates obaudiunt (6:60) similiter et fulgur cum apparuerit perspicuum est id ipsum autem et spiritus in omni regione spirat (6:61) et nubes quibus cum imperatum fuerit a Deo perambulare universum orbem perficiunt quod imperatum est eis (6:62) ignis etiam missus desuper ut consumat montes et silvas facit quod praeceptum est ei haec autem neque speciebus neque virtutibus uni eorum similia sunt (6:63) unde neque aestimandum est neque dicendum esse illos deos quando non possint neque iudicium iudicare neque benefacere hominibus (6:64) scientes itaque quia non sunt dii ne ergo timueritis eos (6:65) neque enim regibus maledicent neque benedicent (6:66) signa etiam in caelo gentibus non ostendunt neque ut sol lucebunt neque inluminabunt ut luna (6:67) bestiae meliores sunt illis quae possunt fugere sub tectum ac prodesse sibi (6:68) nullo itaque modo nobis est manifestum quia sunt dii propter quod ne timeatis eos (6:69) nam sicut in cucumeraria formido nihil custodit ita sunt dii illorum lignei et argentei et inaurati (6:70) eodem modo et in horto spina alba supra quam omnis avis sedet similiter et mortuo proiecto in tenebris similes sunt dii illorum lignei et inaurati et inargentati (6:71) a purpura quoque et marmore quae supra illos tineant scietis itaque quia non sunt dii ipsi etiam postremo comeduntur et erit obprobrium in regione (6:72) melior est homo iustus qui non habet simulacra nam erit longe ab obprobriis